ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

Αγγελος επεσε στα ποδια μου μπροστα..
Ενας αγγελος εκπτωτος..
Αποδιωγμενος απο ολους...
Κατατρεγμενος απο θεους και δαιμονες..απο ξωτικα κι ανθρωπους..
Ηταν αγγελος κυνηγημενος...
Και τα μεγαλα ασπρα φτερα του τσακισμενα,βρωμικα..
Κι ειχε αγκαθια για φωτοστεφανο..
Το αιμα αυλακωνε το το πονεμενο του προσωπο..
Στα δυο του ματια καθαρα ζωγραφιμενη η απογνωση..
Δυο ματια μαυρα,διαπεραστικα,ερευνητικα,φοβισμενα.....
-Τι γυρευεις εδω κατω?Δεν ειναι η θεση σου εδω...
-Δεν ανηκω πια εκει..Μου κοψανε τα φτερα,με καταδικασανε να μη βρω ποτε γαληνη..Ειμαι αγγελος καταραμενος...
-Γιατι?Ποιο ειναι το κριμα σου?
-Αγαπησα..Αυτη ειναι η αμαρτια μου...