ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΑΧΟΥΝ ΑΓΡΙΑ ΟΙ ΑΝΕΜΟΙ..

Κοντά σου δεν αχούν άγρια οι άνεμοι.Κοντά σου είναι η γαλήνη και το φως.Στου νου μας τη χρυσόβεργην ανέμηΟ ρόδινος τυλιέται στοχασμός.

Κοντά σου η σιγαλιά σα γέλιο μοιάζειΠου αντιφεγγίζουν μάτια τρυφεράΚι αν κάποτε μιλάμε, αναφτεριάζει,Πλάι μας κάπου η άνεργη χαρά.

Κοντά σου η θλίψη ανθίζει σα λουλούδιΚι ανύποπτα περνά μες στη ζωή.Κοντά σου όλα γλυκά και όλα σα χνούδι,Σα χάδι, σα δροσούλα, σαν πνοή.

(Μαρία Πολυδούρη)