Δεν παίζω με τα λόγια. Μιλω για την κίνηση που ανακαλύπτει κανεις

να σημειώνεται μέσα στη «στιγμή»

οταν καταφέρει να την ανοίξει και να τις δώσει διάρκεια.

Οπόταν, πραγματικά, και η θλιψις γίνεται Χάρις και η Χάρις Αγγελος·

Η Ευτυχία Μοναχη και η Μοναχη Ευτυχία.

(Ο.Ελυτης)