Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ μέρες βαριές, επάνω κάτω τριγυρνώ για νά βρω τα παράθυρα. - Οταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. -Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώνα τάβρω. Και καλυτερα ίσως να μην τα βρω.Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.Ποιός ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει..?Παρασκευή 9 Μαρτίου 2007
Τα παραθυρα
Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ μέρες βαριές, επάνω κάτω τριγυρνώ για νά βρω τα παράθυρα. - Οταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. -Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώνα τάβρω. Και καλυτερα ίσως να μην τα βρω.Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.Ποιός ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει..?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Ποζαρίνα...
Γίνεται να αγαπάς χωρίς να εξαρτάσαι;
Γίνεται να αγαπάς χωρίς να τρέμεις να μη χάσεις;
Γίνεται να αγαπάς χωρίς να λαχταράς να σ'αγαπάει και ο άλλος;
Oχι,είναι κερί η καρδιά,τα σπλάχνα..
κερί που σφίγγει στο κρύο και που λιώνει και κυλάει σαν το μέλι στη θαλπωρή...(Βαμβουνάκη)
Εσύ τι είχες.. κρύο η θαλπωρή για να αξίζει το δάκρυ σου;
Τα αστεριά να κοιτάς και οχι τη λάσπη...
Δημοσίευση σχολίου