ΝΥΧΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ..

Μικρέ μου εφιάλτη, μου έλειψες τόσοΠοτέ δεν πρόκειται να σε προδώσω,γιατί είσαι τα πάντα για μέναΚάποτε πίστευα πως πρέπει να είμαιευτυχισμένος που δεν είσαι πια εδώ,όμως έκανα λάθος

Τόσοι μήνες ανάμεσά μας,τόσα πλοία, τόσα τρένα,τόσες θάλασσες και δρόμοι,τόσες νύχτες χωρίς εσέναΝα σε δω και να πεθάνω,να σε νιώσω κι ό,τι χάνωτο κερδίζεις και το ξέρω,μα όταν λείπεις υποφέρω

Μικρέ μου εφιάλτη, σε χρειάζομαι τόσοΜικρέ μου εφιάλτη, σε χρειάζομαι πολύαυτές τις δύσκολες μέρες,αυτές τις μέρες που εποχές καταργούνται,που οι πάγοι λιώνουν και τα δέντρα αρνούνταισκοινί να δώσουν στον προδότη

Ποτέ δεν πίστευα πως τόσο μίσοςμπορεί να κατοικήσει σ’ έναν άνθρωποκαι μάλιστα κοπέλαΤώρα λυπάμαι, αλλά δε θά ’μαι εγώαυτός που θα κλωτσήσει την καρέκλακάτω από τα πόδια της

Τόσοι μήνες ανάμεσά μας,τόσα πλοία, τόσα τρένα,τόσα όνειρα κι εφιάλτες,τόσες νύχτες χωρίς εσέναΝα σε δω και να πεθάνω,να σε νιώσω κι ό,τι χάνωτο κερδίζεις και το ξέρω,μα όταν λείπεις υποφέρω

Μικρέ μου εφιάλτη, σ’ αγάπησα τόσοΠοτέ δεν πρόκειται να σε προδώσω ξανά,γιατί είσαι ό,τι έχω