Οσα δεν εζησα...

Έχεις μιαν ιστορία στο πρόσωπο
δεν μπορώ να βρω την άκρη της
ούτε να θυμηθώ την καταγωγή της
αλλ' αυτή η θάλασσα που στραφταλίζει μέσα στα μάτια σου

φέρνουν μια γεύση χαμένου καλοκαιριού
κάτι από μια σπάνια περιπέτεια
που δεν έζησα
ή που θα 'θελα πολύ να ζήσω.

δε θυμάμαι αν υπήρξε ποτέ ένα ήρεμο πρωινό σ' αυτόν τον κόσμο
να σκύψει κανείς στη γαληνή του επιφάνεια
και ν' αναζητήσει μες στον καθρέφτη της τον εαυτό του

έχασα την αίσθηση που μετρά...

εσένα...
εμένα...
τις ιστορίες μας...
τα πρόσωπά μας...
και πια δεν ξέρω αν η ιστορία που έχεις στο πρόσωπο
είναι η δική μου
ή μήπως το δικό μου πρόσωπο
είναι που έχει αυτή τη δική σου ιστορία.

(Τ.Χατζηαγνωστου)