Τετάρτη 7 Μαρτίου 2007
Άλλη μια νύχτα πέρασε. Δεν είσαι εδώ να γεμίσεις με φως το σκοτεινό κενό μου. Θέλω να σου δώσω όλη την αγάπη μου. Την κρατάω καλά κρυμμένη σαν φυλαχτό. Είναι πολύτιμη η αγάπη… Είμαι έτοιμη να στη δωρίσω απλόχερα… Σε περιμένω κι εσύ αργείς τόσο . Το βάρος της μοναξιάς μου μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο. Είναι φορές που δεν με αφήνει να αναπνεύσω, με πνίγει. Θέλω το φιλί σου… Είσαι το οξυγόνο μου, αυτός που περιμένω να μου δώσει ζωή… Ξημερώνει… Το όνομά σου ακόμα μου καίει τα χείλη…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου